Krótki rys historyczny

Powstanie Katedry Surowców Włókienniczych i Metrologii datuje się od początku roku akademickiego 1947/48. Twórcą i Kierownikiem Katedry był profesor nadzw. Tadeusz Żyliński (zobacz życiorys).  Było to w okresie organizowania Wydziału Włókienniczego, który wówczas formalnie nie istniał jako jednostka samodzielna. Istniał natomiast na Wydziale Mechanicznym Oddział Włókienniczy. Podkreślić należy, że uprzednio nie istniała w Polsce placówka, która mogłaby ze względu na charakter swej działalności służyć jako pierwowzór dla nowopowstałej Katedry.

Zadaniem postawionym przed nią było ogólne kształcenie studentów całego Wydziału Włókienniczego w zakresie materiałoznawstwa włókienniczego oraz uruchomienie specjalizacji szkolącej kadrę dla placówek badawczych włókienniczych , jak również dla służby laboratoryjnej i techniczno-kontrolnej zakładów produkcyjnych. Katedra od początku swej działalności współpracowała z Instytutem Włókiennictwa, a zatem pośrednio również z przemysłem włókienniczym. Profesor zwycz. Tadeusz Żyliński był wykładowcą Nauki o Włóknie i Metrologii Włókienniczej.

Pierwszymi współpracownikami profesora Tadeusza Żylińskiego w Katedrze byli między innymi: prof. dr Witold Żurek, prof. dr hab. Wojciech Szmelter, prof. dr hab. Grzegorz Urbańczyk, prof. dr hab. Andrzej Włochowicz, doc. Jerzy Kalinowski. Profesor dr Witold Żurek (zobacz życiorys) pracuje w Katedrze od roku 1947 (ówczesny student Wydziału Mechanicznego PŁ.), do chwili obecnej. Profesor dr Witold Żurek był kierownikiem Zakładu Włóknoznawstwa , twórcą dyscyplin podstawowych "Struktura Przędzy" i "Struktura Wyrobów Włókienniczych", był i jest naukowcem o szczególnych umiejętnościach teoretycznego ujmowania zjawisk znanych od strony eksperymentalnej. Posiada on bardzo duży dorobek naukowy , znany jest i cytowany w literaturze zagranicznej. Profesor dr hab. Wojciech Szmelter  (zobacz życiorys) pracował w Katedrze od roku 1949 (ówczesny student Wydziału Włókienniczego PŁ).  Zajmował się zagadnieniami określania wilgotności włókien oraz konstrukcją aparatury pomiarowej włókienniczej. Przygotował wykład i zajęcia projektowe - "Budowa Aparatury Mierniczej". W Katedrze wyodrębniły się trzy Zakłady:

• Zakład Surowców Włókienniczych i Metrologii - kierownik profesor zwycz. Tadeusz Żyliński
• Zakład Włóknoznawstwa - kierownik profesor nadzw. Witold Żurek
• Zakład Odzieżownictwa - p.o. kierownika dr inż. Włodzimierz Więźlak. Zakład ten przekształcił się z czasem w Katedrę Odzieżownictwa.

W dniu 01.09.1970 roku w ramach ogólnopolskiej reorganizacji szkolnictwa wyższego powstał INSTYTUT METOLOGII, WŁÓKNIN I ODZIEŻOWNICTWA. Instytut został utworzony z połączenia się trzech katedr Wydziału Włókienniczego, a mianowicie:

• Katedry Surowców Włókienniczych i Metrologii z kierownikiem prof. dr Witoldem Żurkiem;
• Katedry Przędzalnictwa Włókien Łykowych z kierownikiem prof. dr hab. Zbigniewem Szałkowskim;
• Katedry Odzieżownictwa, z kierownikiem prof. dr Włodzimierzem Więźlakiem 

Dyrektorem Instytutu został profesor dr hab. Zbigniew Szałkowski (zobacz życiorys) Początkowo w Instytucie powołano trzy zespoły dydaktyczno - naukowe:

• Zespół WŁÓKNIN - kierowany przez prof. dr hab. Zbigniewa Szałkowskiego, . który skupiał się na badaniach struktury włóknin klejonych i igłowanych. W tym zakresie tematycznym wykonano 7 prac doktorskich i jedną pracę habilitacyjną - dr Witolda Gądora. Dr hab. Witold Gądor objął także kierownictwo Zespołu Włóknin po odejściu profesora Zb. Szałkowskiego do Instytutu Włókien Naturalnych w Poznaniu.
• Zespół METROLOGII - kierowany przez profesora dr inż. Witolda Żurka, zajmował się m.in. zagadnieniami związanymi z metodami pomiaru długości włókien bawełny wykorzystywanymi do opisu ich charakterystyk; mechanicznymi właściwościami włókien, przędz i tekstyliów; naprężeniami i odkształceniami w mono- i multifilamentach o różnym skręcie; badano także wpływ parametrów włókien, przędz i tkanin na właściwości sprężyste i wytrzymałościowe materiałów włókienniczych. Pod kierunkiem profesora Witold Żurka wykonano 27 prac doktorskich i dwie prace habilitacyjne (dr inż. Iwona Frydrych i dr inż. Izabella Krucińska) po przejściu Profesora na emeryturę w 1988 roku, Zespołem Metrologii kierował profesor dr hab. Wojciech Szmelter, którego zakresem zainteresowań były problemy instrumentalnych metod pomiarowych ze szczególnym uwzględnieniem systemów i aparatury pomiarowej. Profesor Wojciech Szmelter zorganizował pracownie budowy aparatury pomiarowej. W pracowni tej zaprojektowano i wykonano ponad pięćdziesišt rodzai przyrzšdów pomiarowych. W ramach tej tematyki wykonano 3 prace doktorskie i jedną pracę habilitacyjną (dr inż. Krzysztof Gniotek).
• Zespół ODZIEŻOWNICTWA - kierowany przez profesora dr inż. Włodzimierza Więźlaka, zajmował się badaniem struktury i funkcji odzieży jako osłony tworzącej mikroklimat; analizą zjawisk fizycznych warunkujących procesy technologiczne takie jak obróbka nitkowa i obróbka cieplna odzieży, a także zagadnieniami projektowania zespołów produkcyjnych. Pod kierunkiem prof. Włodzimierza Więżlaka wykonano 4 prace doktorskie. Po odejściu w 1980 roku profesora Zbigniewa Szałkowskiego na stanowisko dyrektora Instytutu Krajowych Włókien Naturalnych w Poznaniu, kierownictwo Instytutu przejął profesor dr inż. Włodzimierz Więźlak (zobacz życiorys).  Pod kierownictwem profesora Włodzimierza Więźlaka wprowadzono istotne zmiany w strukturze Zespołów Instytutu.

Do zmian przyczyniło się również odejście na emeryturę profesora dr hab. Wojciecha Szmeltera oraz przejście dr hab. Witolda Gądora do filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku - Białej. I tak powstały Zespoły:

• Zespół Budowy Aparatury Pomiarowej - kierowany przez dr hab. inż. Krzysztofa Gniotka
• Zespół Metrologii Włókienniczej i Włóknin - kierowany przez dr hab inż. Izabellę Krucińską
• Zespół Odzieżownictwa - kierowany przez prof dr inż. Włodzimierza Więżlaka.

Taki stan strukturalny Instytutu dotrwał do końca 1998 roku. KATEDRĘ METROLOGII WŁÓKIENNICZEJ powołano do życia z dniem 01.01.1999 roku uchwałą nr 665 Rady Wydziału Włókienniczego P.Ł. z dnia 23 02. 1998 roku. Kierownictwo Katedry powierzono dr hab. inż. Izabelli Krucińskiej (zobacz życiorys),  prof. PŁ Kadrę naukową i techniczną Katedry tworzą byli pracownicy Zespołu Metrologii Włókienniczej i Włóknin byłego Instytutu Metrologii, Włóknin i Odzieżownictwa. Kolejna zmiana struktury Katedry nastąpiła w roku 2005. Do Katedry Metrologii Włókienniczej dołączyła Katedra Fizyki Włókna, nazwa Katedry zmieniona została na Katedrę Fizyki Włókna i Metrologii Włókienniczej. Dalsze rozdzerzenie zakresu działalności Katedry nastapiło wraz z początkiem 2010 roku, kiedy to dołączono do niej  Katedrę Gospodarki Światowej i Marketingu Tekstyliów, kierowaną dotychczas przez Prof. Zofię Wysokińską. Obecnie zespół ten, w ramach Katedry Fizyki Włókna i Metrologii Włókienniczej działa jako Centrum Analiz Rynku Innowacji Produktowych.

Kolejna zmiana w strukturze Katedry zaszła wraz z początkiem roku akademickiego 2010/11  Nastąpiło połączenie z Katedrą Technologii i Budowy Przędz. Ponadto w  związku z poszerzeniem zakresu działalności Katedry zmieniono także dotychczasową nazwę na:

"Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej" 

1 października 2011 roku do naszego grona dołączyli pracownicy Katedry  Katedry Chemii Fizycznej Polimerów kierowanej dotychczas przez prof. dr hab. inż. Romana Jantasa.

Z początkiem 2013 roku  Katedra Materiałoznawstwa, Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej zaczeła funkcjonować w nowej strukturze. Powołano trzy  zakłady:

1. Zakład Materiałoznawstwa, Towaroznawstwa i Metrologii  – kierownik, prof. dr hab. inż. Izabella Krucińska,
2. Zakład Chemii Fizycznej Polimerów  – kierownik, dr hab. inż. Dawid Stawski,
3. Zakładu Technologii Przędz, Włóknin i Kompozytów Włóknistych – kierownik, dr hab. inż. Maciej Boguń.

W październiku 2019 w miejsce Katedry Materiałoznawstwa, Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej został powołany Instytut Materiałoznawstwa Tekstyliów i Kompozytów Polimerowych PŁ. Dyrektorem Instytutu jest prof. dr hab. inż. Izabella Krucińska, Z-cą Instytutu ds. Rozwoju został dr hab. inż. Zbigniew Draczyński, prof. PŁ, Z-cą Instytutu ds. Kształcenia jest dr hab. inż. Sławomir Sztajnowski

W strukturze Instytutu znalazły się trzy Zakłady:

- ZAKŁAD MATERIAŁOZNAWSTWA, TOWAROZNAWSTWA I METROLOGII WŁÓKIENNICZEJ – kierownik prof. dr hab. inż.  Izabella Krucińska

- ZAKŁAD TECHNOLOGII PRZĘDZ, WŁÓKNIN I KOMPOZYTÓW POLIMEROWYCH - kierownik dr hab. inż. Eulalia Gliścińska

- ZAKŁAD CHEMII I CHEMII FIZYCZNEJ POLIMERÓW - kierownik dr hab. inż. Dawid Stawski

Rys historyczny Zakładu Chemii i Chemii Fizycznej Polimerów (dawniej Katedry Chemii Fizycznej Polimerów )

Katedra Chemii Fizycznej Polimerów powstała w roku 1957 na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej. Była to pierwsza i przez kilka lat jedyna w Polsce jednostka naukowa zajmująca się zagadnieniami podstawowymi w dziedzinie chemii fizycznej polimerów . W roku 1970 po reorganizacji Uczelni Katedra weszła w skład Instytutu Włókien Sztucznych, zachowując jednak swoją tożsamość naukową i dydaktyczną jako Zespół Chemii Fizycznej Polimerów a od 1991 roku Zakład Chemii Fizycznej Polimerów. Od roku 1994 ponownie uzyskała statut Katedry, wracając do pierwotnej nazwy.
Do jesieni 1973 roku kierownictwo naukowe i dydaktyczne Katedry sprawowała prof. Eligia Turska, a od roku 1974 kierownictwo Zespołu, Zakładu a następnie Katedry przejął prof. Stefan Połowiński. Obecnie kierownikiem Katedry jest dr hab.inż. Roman Jantas - prof. nadzw. P.Ł.
Prace badawcze Katedry rozwijały się w kierunku rozwiązywania podstawowych zagadnień chemii i chemii fizycznej polimerów. Podejmowano min. badania procesów polikondensacji i kopolikondensacji, badania kinetyki przebiegu polimeryzacji i kopolimeryzacji w tym kopolimeryzacji szczepionej, polimeryzacji i kopolimeryzacji matrycowej, badania procesu frakcjonowania polimerów i kopolimerów oraz zastosowania polimerów jako nośników substancji aktywnych biologicznie. W ostatnim czasie rozwijają się kierunki badawcze związane z pochodnymi chityny oraz badania nad otrzymywaniem, strukturą i zastosowaniem kompleksów polimerowych.
Poza badaniami o charakterze podstawowym w Katedrze prowadzono prace o charakterze aplikacyjnym, na zlecenie instytutów branżowych bądź w ramach bezpośrednich umów z przemysłem. Między innymi prowadzono badania nad ulepszaniem tworzywa płyt gramofonowych, klejów lotniczych czy farb okrętowych. Opracowano technologię utylizacji odpadów poliakrylonitrylowych, metodę otrzymywania włókien wiskozowych o podwyższonej sorpcji, metodę wytwarzania zaprawy nasiennej, metodę wytwarzania zasypki do leczenia trudno gojących się ran i szereg innych . Pracownicy Katedry uzyskali blisko 20 patentów. Rezultaty pracy badawczej prezentowano w renomowanych czasopismach naukowych, na wielu kongresach, sympozjach i konferencjach naukowych na całym świecie, były one również przedmiotem 4 monografii, szeregu artykułów monograficznych oraz rozdziałów w encyklopediach o zasięgu światowym.
Od początku swego istnienia Katedra całkowicie zaspokajała potrzeby dydaktyczne Wydziału Włókienniczego w zakresie chemii fizycznej, chemii polimerów i chemii fizycznej polimerów, a od kilku lat również w zakresie chemii ogólnej. Katedra Chemii Fizycznej Polimerów kształci inżynierów, magistrów inżynierów i doktorów w zakresie fizyko-chemii polimerów i włókien.
W Katedrze prowadzona jest działalność badawcza realizowana w ramach prac własnych, prac statutowych oraz grantów.